Πέμπτη 2 Σεπτεμβρίου 2010

Ήλιε μου, ήλιε μου βασιλιά μου....



Τα παιδιά είναι γεννημένοι κηπουροί: είναι περίεργα, τους αρέσει να μαθαίνουν μέσα από την πράξη και αγαπούν να λερώνονται! Καλλιεργώντας τον κήπο, το παιδί έχει την ικανοποίηση να φροντίζει κάτι δικό του για καιρό και παρατηρεί από πρώτο χέρι τον κύκλο της φύσης. Και βέβαια η κηπουρική είναι ένας ωραίος τρόπος για να αποκτήσει το παιδί περιβαλλοντική συνείδηση, εξερευνώντας τη λειτουργία της φύσης. Αν αγαπήσει τον κήπο και τα φυτά από μικρό, θα είναι ένα δώρο για όλη τη ζωή του.

Από την "οικολογική επιθεώρηση"



Τα ηλιοτρόπια είναι απαραίτητα για κάθε παιδικό κήπο. Εμείς τα φυτέψαμε Ιούλιο από φυντάνια που μας έδωσε ένας αγαπημένος φίλος. Μεγάλωσαν υπερβολικά γρήγορα και ξεπέρασαν το 1,80 σε ύψος. Κάθε φυτό έβγαλε 4-5 μπουμπούκια και χρειάστηκε καλό στερέωμα για να μην σπάσει με τον αέρα. Τα μικρά περίμεναν κάθε μερά να εμφανιστούν τα κίτρινα πέταλλα και όταν άνθισαν μας αποκάλυψαν εκατοντάδες σπόρους.
Ο μεγαλύτερος ήλιος μας κόπηκε και στόλισε επίσημα το τραπέζι του φθινοπώρου. Δυστυχώς τον κόψαμε λίγο νωρίς, χωρίς να έχει ξεραθεί εντελώς και οι ηλιόσποροι του ήταν άδειοι.
Επόμενη κίνηση είναι είναι να κρατήσουμε τα υπόλοιπα άνθη μας μέχρι να ξεραθούν εντελώς ώστε να εξασφαλίσουμε κάποιους σπόρους για την επόμενη σπορά και να απολαύσουμε τους υπόλοιπους, που είναι πλούσιου σε πρωτεϊνες και σίδηρο,ωμούς ή ψητούς σαν σνακ.

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου