Σάββατο 26 Ιουνίου 2010

Μάθημα Κοπτοραπτικής Ι


Διαβάζοντας κάποιο από τα βιβλία δραστηριοτήτων για παιδιά μου γεννήθηκε η επιθυμία να δοκιμάσω να ράψω ρούχα για τα παιδιά μου μεταποιώντας παλιά μας ρούχα ή χρησιμοποιώντας ρετάλια υφασμάτων. Ξετρύπωσα μια παλιά Singer ραπτομηχανή της γιαγιάς Πηγής, και ξεκίνησα να φτιάξω ένα παιδικό παντελονάκι από ένα παλιό μου μπλουζάκι.
Η προσπάθεια πήγε καλά, το αποτέλεσμα ήταν συμπαθητικό τα παιδιά διασκέδαζαν να το φοράνε και έτσι οι απαιτήσεις μου μεγάλωσαν. Αγόρασα από το κέντρο της Αθήνας διάφορα φθηνά εμπριμέ χρωματιστά υφάσματα και με έμπνευση από το www.farbenmix.de επιχείρησα να φτιάξω ένα φόρεμα της κόρης μου. Επειδή το να βρω το πατρόν ήταν δύσκολο και χρονοβόρο, το έφτιαξα μόνη μου χρησιμοποιώντας σαν οδηγό κάποιο παλιό της φόρεμα για να πετύχω το μέγεθος.

Είμαι εξαιρετικά χαρούμενη και περήφανη για το χειροποίητο φορεματάκι με τις ατέλειες του,και η χαρά της δημιουργικότητας κράτησε για αρκετές μέρες μετά. Ελπίζω να βρω τον χρόνο να επανέλθω στο θέμα σύντομα...

Κυριακή 20 Ιουνίου 2010

Αφήνουμε το σχολείο μας…



Δυστυχώς σε κάθε απόφαση κάτι θα πρέπει να αφήσεις πίσω. Για εμάς αυτό το κάτι είναι το σχολείο μας, καθώς απόφασίσαμε ότι το να πηγαίνει η μικρή σε ένα σχολείο δίπλα στο σπίτι της είναι καλύτερη λύση για όλους (γι' αυτήν, για εμάς, για το περιβάλλον, για τη ζωή που επιθυμούμε).Ο παιδικός της σταθμός μέχρι σήμερα είναι ένας αυτοδιαχειριζόμενος παιδικός σταθμός που ακολουθεί σε μεγάλο βαθμό την παιδαγωγική Waldorf και που πραγματικά νιώθουμε σαν το δικό μας σχολείο.Όχι μόνο γιατί είναι ο σταθμός της μικρής μας, αλλά και γιατί και εμείς βρήκαμε εκεί έναν χώρο πολύ ζεστό και ανθρώπινο, που ταίριαζε πάρα πολύ με τις αντιλήψεις και τις ιδέες μας. Συμμετείχαμε σε αρκετές δραστηριότητες του και γνωρίσαμε ανθρώπους που μας επηρρέασαν βαθιά. Ελπίζω πως θα έχουμε την δυνατότητα να παρακολουθούμε με τον μικρό μας την ομάδα των πιτσιρίκων και είμαι σίγουρη πώς κάπου οι δρόμοι μας θα ξανασυναντηθούν …




Τετάρτη 2 Ιουνίου 2010

Απλότητα και παιδικός σταθμός



Μια παιδαγωγική μέθοδος πολύ κοντά στην έννοια της απλότητας, αποτελεί κατά τη γνώμη μου η παιδαγωγική Waldorf. Η επαφή μας με την παιδαγωγική αυτή ξεκίνησε κατά την αναζήτηση μου για ένα παιδικό σταθμό για την κόρη μου, λίγο πριν γίνει τριών ετών. Επισκέφτηκα αρκετούς ιδιωτικούς σταθμούς, αλλά αντιμετώπισα κάποια θέματα που για μένα ήταν πολύ σημαντικά:

1. Δεν πρόσφεραν στα παιδιά την επαφή με τη φύση, που πίστευω βαθιά ότι για ένα παιδί σε αυτή την ηλικία αποτελεί το σημαντικότερο εφόδιο. Οι περισσότεροι σταθμοί έβγαζαν τα παιδιά για ελάχιστο χρόνο κάθε μέρα σε ένα μικρό ή μεγαλύτερο εξωτερικό χώρο (που μπορεί να ήταν ένας κήπος ή μια μοκέτα!). Δεν τους επέτρεπαν να έρθουν σε στενή επαφή με τη φύση να την παρατηρήσουν σε όλες τις εποχές της και να παίξουν ελεύθερα μέσα σε αυτήν.

2. Η διατροφή των παιδιών στον παιδικό σταθμό. Οι περισσότεροι σταθμοί πρόσφεραν ακόμα και ψωμί με μερέντα για πρωινό, πολλά γεύματα με κρέας, λίγα φρούτα και λαχανικά, πολλά γλυκά και ανθιγυεινά σνακς. Θεωρούσα πολύ κρίμα να αφήσω ένα παιδάκι που έχει πολύ καλές διατροφικές συνήθειες (τρώει καθημερινα πολλά φρούτα και ωμά λαχανικά) σε ένα χώρο που θα του τις άλλαζε προς το χειρότερο.

3. Το πρόγραμμα των σταθμών μου φάνηκε κάπως πιεστικό για μικρά μικρά παιδάκια που μόλις βγαίνουν από το περιβάλλον του σπιτιού τους. Όλο το άγχος που μου έβγαζαν οι σταθμοί, ότι κάνουν πράγματα σε διάφορους τομείς (αθλητισμό, θέατρο, χορό, εικαστικά κλπ) μου έδωσε την αίσθηση μια μεγάλης πίεσης, ενός πολύ μεγάλου βάρους σε πολύ μικρούς ώμους.

Την ίδια εποχή άρχισα να ενημερώνομαι για παιδικούς σταθμούς Waldorf (τους οποίους είχα πρωτοδεί στην Γερμανία) και εντυπωσιάστηκα από πολλά στοιχεία:

Ο χώρος είναι πολύ απλός, τα χρώματα ήρεμα, τα παιχνίδια λιγοστά και φτιαγμένα από φυσικά υλικά, ξύλο, μαλλί, ύφασμα και τις περισσότερες φορές χειροποίητα.



Τα παιδιά περνούν μεγάλο μέρος της ημέρας στον κήπο κάτω από οποιεσδήποτε καιρικές συνθήκες, παίζοντας και κάνοντας διάφορες κηπουρικές εργασίες. Επιτρέπεται να λερωθούν,να παίξουν με το χώμα και να σκαρφαλώσουν στα δέντρα. Μια φορά την εβδομάδα τα παιδιά περνούν όλη την ημέρα τους μέσα στο δάσος.



Όταν δεν έχουν ελεύθερο παιχνίδι, ασχολούνται με πολλές εικαστικές δραστηριότητες αποκλειστικά με φυσικά υλικά, όπως: μαλλί, φυσικό κερί, φυτικά χρώματα για ακουαρέλλα κλπ.



Τα καθημερινά γεύματα ετοιμάζονται μαζί με τα παιδιά και περιλαμβάνουν κυρίως δημητριακά, φρούτα και λαχανικά. Μια φορά την εβδομάδα τα παιδιά ψήνουν τα ψωμάκια τους που φέρνουν μετά μαζί στο σπίτι.



Τέλος διοικητικά οι παιδικοί σταθμοί Waldorf είναι επί το πλείστον αυτοδιοικούμενοι οργανισμοί και όχι κερδοσκοπικές εταιρείες. Αυτό σημαίνει πως οι γονείς, που αποτελούν πολλές φορές το διοικητικό συμβούλιο των σχολείων, προσφέρουν εθελοντικά την εργασία τους σε διάφορους τομείς, και ταυτόχρονα είναι υπεύθυνοι για την εύρυθμη λειτουργία του σχολείου. Τα έσοδα χρησιμοποιούνται αποκλειστικά για την διαχείριση και λειτουργία του παιδικού σταθμού.