Πρίν λίγες μέρες ήρθε στο σπίτι η καινούρια μου ραπτομηχανή Janome (δώρο της μαμάς μου). Απλή και πιο σύγχρονη σε σχέση με την χειροκίνητη Singer που χρησιμοποιούσα μέχρι τώρα. Βρήκε αμέσως τη θέση της στο χώρο της εισόδου μπροστά από το παράθυρο. Με αυτόν τον τρόπο μπορώ κάθε φορά που σηκώνω το κεφάλι μου από την βελόνα, να ρίχνω το βλέμμα μου έξω μακριά και να αντικρύζω το υγρό πλακόστρωτο δρομάκι με τα φθινοπωρινά χρώματα των δέντρων και το λευκό καμπαναριό της εκκλησίας.
Ξεκίνησα να την μαθαίνω φτιάχνοντας τσόχινα παιχνιδάκια. Το πρώτο μου έργο ήταν μια μολυβοθήκη για την μικρή και ένας τετράγωνος μαλακός κύβος για τον μικρό. Στη συνέχεια έραψα κορώνες για παιχνίδια με βασιλιά και βασίλισσα και ακολούθησαν ένα παιδικό παντελονάκι και μια φούστα με μπλουζάκι.
Το πιο σημαντικό είναι ότι διασκεδάζω τρομερά όλη τη διαδικασία του ραψίματος, και περιμένω πώς και πώς τη στιγμή να καθίσω με ένα ζεστό τσάι μπροστά στην μηχανούλα και τσούκου τσούκου να σκαρώσω χειροποίητα αντικείμενα με πολλές ατέλειες μα τόσο πραγματικά, προσωπικά και μοναδικά. Δυστυχώς, ακόμα δεν έχω τον απαραίτητο χρόνο για να ασχοληθώ όσο θα ήθελα, αλλά νιώθω ότι έχω ανακαλύψει μια ενασχόληση που θα με συντροφεύει για πολλούς χειμώνες από εδώ και πέρα.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου